Veelen van GA, Schweitzer KJ, Vaart van der CH. Ultrasound imaging of the pelvic floor: changes in anatomy during and after first pregnancy. Ultrasound Obstet Gynecol 2014; 1469-0705. DOI: 10.1002/uog.13301
Directe link naar de samenvatting van het artikel.

Zwangerschap en geboorte zijn risicofactoren voor het ontwikkelen van bekkenbodemproblematiek zoals incontinentie. De anatomie van de bekkenbodem kan met behulp van drie- of vierdimensionale echoscopie goed in beeld gebracht worden. Dit biedt ook de mogelijkheid tot het meten van de opening in de bekkenbodemspieren, de ruimte voor urethra, vagina en rectum (hierna levatorpoort ). Deze Nederlandse studie onderzocht de verandering in de grootte van de levator hiatus tijdens en na de eerste zwangerschap en de verandering in contractiliteit en rekbaarheid van de levatorpoort tijdens bekkenbodemcontractie en tijdens buikpers.

De onderzoekers includeerden 280 nulliparae, bij wie tussen april 2009 en februari 2011 transperineale echoscopie werd uitgevoerd bij 12 en 36 weken zwangerschap en zes maanden postpartum. Exclusiecriteria waren onder andere meerlingzwangerschap, incontinentie en bindweefselziekten. De onderzoekers analyseerden uiteindelijk 230 complete datasets.

Bij 36 weken zwangerschap is er een significante toename in de grootte, contractiliteit en rekbaarheid van de levatorpoort in vergelijking met 12 weken. Na een vaginale baring is de levatorpoort tijdens buikpers blijvend significant vergroot in vergelijking met 12 weken. Na een sectio is er geen blijvende vergroting. De rekbaarheid van de levatorpoort tijdens buikpers neemt toe onafhankelijk van de baringswijze. De onderzoekers concluderen dat de toegenomen rekbaarheid van de levatorpoort mogelijk een rol speelt bij het ontwikkelen van bekkenbodemproblematiek op latere leeftijd.