Een dreigende miskraam in het 1e trimester van de zwangerschap maakt een moeder vaak angstig. In deze systematic review werden 14 studies geïncludeerd, die het effect evalueerden op moederlijke en kinderlijke uitkomsten van deze zwangerschappen.

Maternal and perinatal outcome in women with threatened miscarriage in the first trimester
Saraswat L et al.
BJOG 2010;117:245–257

Directe link naar de gratis full text versie op de website van BJOG

Een dreigende miskraam in het 1e trimester van de zwangerschap maakt een moeder vaak angstig. In deze systematic review werden 14 studies geïncludeerd, die het effect evalueerden op moederlijke en kinderlijke uitkomsten van deze zwangerschappen. De dreiging van een miskraam heeft bij de moeder geen effect op het optreden van zwangerschapshypertensie, pre-eclampsie en eclampsie. Antepartum bloedverlies (24 weken) trad vaker op. De reden is onbekend [OR 2.47] of vanwege een placenta previa [OR 1.62]. Zowel het eerder breken van de vliezen als vroeggeboorte [OR 2.05] en groeiachterstand traden vaker op na een dreigende miskraam in het 1e trimester. Het aantal kunstverlossingen en sectio’s was niet verhoogd, evenals het bloedverlies postpartum en de manuele placentaverwijdering. Bij het kind waren, naast de vroeggeboorte en groeiachterstand, een laag geboortegewicht en perinatale sterfte [OR 2.15] significant geassocieerd met een dreigende miskraam in het 1e trimester. Er was geen verhoogd risico op congenitale afwijkingen. Met deze kennis kunnen zwangeren met hun begeleiders een optimaal plan maken voor de zwangerschapsbegeleiding en eventuele klinische interventies kunnen afgewogen worden. Daarnaast zal elke hulpverlener gericht in kunnen gaan op de angstige gevoelens van de zwangere.