Alio PA, Lewis CA, Scarborough K et al. A community perspective on the role of fathers during pregnancy: a qualitative study. BMC Pregn Childbirth 2013;13:60 Directe link naar de gratis full text versie van het artikel Vaderlijke betrokkenheid beïnvloedt zwangerschaps- en neonatale uitkomsten. Dit komt vooral doordat vaders bij moeders gezond gedrag bevorderen en stress verminderen door het bieden van emotionele en financiële steun. Deze kwalitatieve studie onderzocht wat het betekent om een ‘betrokken vader’ te zijn tijdens de zwangerschap en welke specifi eke rollen daarbij horen. In Amerika zijn vijf focusgroepen gehouden: één met moeders, één met vaders en drie gemengd. De vijftig deelnemers, 37 vrouwen en dertien mannen, varieerden in inkomen, opleidingsniveau en geografische locatie. De ideale betrokken vader of partner is toegankelijk, toegewijd en verantwoordelijk. Voorbeelden van hun betrokkenheid waren: aanwezig en beschikbaar zijn; begripvol zijn, de invloed van hormonen begrijpen; bereid tot leren, vragen stellen; emotionele, fysieke en financiële steun bieden; helpen maken van een bevalplan en bedenken van een naam voor het kind; voeten masseren, helpen in het huishouden, gezond gedrag aanmoedigen qua voeding en beweging. De deelnemers noemden als belangrijkste suggestie ter verbetering van vaderlijke betrokkenheid: scholing voor mannen om hun kennis over rechten en verplichtingen als vader en over het zwangerschapsproces te vergroten. Daarnaast bevolen zij aan het bewustzijn te vergroten van zorgverleners van het belang van vaderlijke betrokkenheid tijdens de zwangerschap. Belemmerende factoren bij de mannen waren bijvoorbeeld: onzekerheid of ze de vader zijn, onwetendheid, sociale problemen en geen goede voorbeelden in omgeving. De deelnemers wensten een betere marketing van voorbeeldmannen die goede vaders zijn. De onderzoekers zagen deze studie als een essentiële eerste stap in de ontwikkeling van meetinstrumenten voor vaderlijke betrokkenheid en van programma’s om die betrokkenheid te verhogen. Volgens hen bepalen individuele, familiaire, maatschappelijke, omgevings- en beleidsfactoren de mate van betrokkenheid van vaders tijdens de zwangerschap. Toekomstig onderzoek en interventies moeten zich op deze factoren richten om vaderlijke betrokkenheid te kunnen vergroten en daarmee zwangerschapsuitkomsten verbeteren.