Morris M, Seibold C, Webber R. Drugs and having babies: an exploration of how a specialist clinic meets the needs of chemically dependent pregnant women. Midwifery. 2012;28:163-172
Klik hier voor het volledige artikel

Het is bekend dat zwangeren die drugsverslaafd zijn een speciale behoefte aan begeleiding hebben; echter de grootste kunst is om het vertrouwen te winnen zodat ze begeleiding toelaten. In Melbourne, Australië, is sinds 1985 een Chemical dependency Unit for Women in het ziekenhuis. In dit artikel ligt de focus op de perceptie van de vrouwen in het tegemoetkomen van de zwangerschapsbegeleiding aan hun behoeften. Er werden twintig drugsverslaafde vrouwen geïncludeerd.
Alle vrouwen deden mee om: “even in de zon zitten voordat de schaduwen weer komen”. Datacollectie bestond uit drie opgenomen interviews, observaties (25 maanden) van de interacties tussen de vrouwen en de hulpverleners en nauwkeurig genoteerde aantekeningen van de staf. Aanvankelijk waren de vrouwen wantrouwend. Het meest belangrijk vonden de vrouwen om benaderd te worden als ‘normale’ zwangeren en niet als mensen die altijd be- en veroordeeld werden en gewaarschuwd werden voor alle risico’s die ze liepen. Een aantal vrouwen kreeg door het verblijf in de speciale unit een krachtige, self-managing strategie, die het mogelijk maakte om zich te distantiëren van negatieve omstandigheden. Elf vrouwen vonden dat ze een sympathieke benadering gekregen hadden en werden daardoor gemotiveerd om veranderingen in hun leefstijl aan te brengen. Dit lukte alleen als de staf ook een gelijkwaardige benadering had. De conclusie is dat het vaak de houding van individuele stafleden is met name vroedvrouwen, die de sleutel was in de manier waarop de vrouwen reageerden op de hun geboden zwangerschapsbegeleiding.