RASCH V. Unsafe abortion and postabortion care – an overview
Acta Obst Gynecol Scand 2011;90:692–700
Directe link naar de samenvatting in Acta Obstet Gynecol Scand

Veertig procent van de vrouwen leeft in landen, waar het legaal uitvoeren van abortus gelimiteerd is. Om ongewenste zwangerschappen af te breken gaan zij over op onveilige methoden (in Afrika 18-39/1.000), die jaarlijks 66.500 vrouwen het leven kosten; daarnaast is er sprake van morbiditeit.
Er is een literatuurstudie verricht van januari2005-oktober 2010. In de 197 geïdentificeerde landen wordt abortus enkel op speciale gronden wettelijk toegestaan. Deze gronden zijn ondergebracht in vijf categorieën. Legale restricties op abortus lijken de incidentie niet te verminderen maar wel het risico op onveilige abortus te vergroten. Omstandigheden waaronder abortus wordt verricht hangen af van de bekendheid met traditionele methoden en de beschikbaarheid van zorgverlening.
Vrouwen starten het aborteren met goedkope middelen en gaan naar een ziekenhuis als er complicaties optreden: 20-25% van de gynaecologische verwijzingen is te wijten aan onveilige abortus. In 1994 werd er een postabortus model ontwikkeld om de morbiditeit na onveilige abortus te verminderen. Het model bevat drie onderdelen: spoedhulp na complicaties na (onveilige) abortus, postabortus counseling en family planning en de link tussen abortus en overige gezondheidsproblemen zoals SOA’s.
Daarnaast is het gebruik van misoprostol geaccepteerd (slecht te verkrijgen). Met name de counseling om herhaling van abortus te voorkomen heeft veel opgeleverd in de reductie van maternale mortaliteit en morbiditeit. Een aanbeveling aan regeringen is om abortus te legaliseren, zodat het niet meer onder onveilige omstandigheden plaatsvindt.