Protocollaire euthanasie: werkt het?
Verhagen A. The Groningen Protocol for newborn euthanasia; which way did the slippery slope tilt? J Med Ethics 2013;39:293–295.DOI:10.1136/medethics-2013-101402
Directe link naar de samenvatting van het artikel
Nederland heeft sinds 2005 het ‘Groninger Protocol’ (GP) wat neonatale euthanasie mogelijk maakt onder restricte voorwaarden. Geschat wordt dat neonatale euthanasie 15-20 kinderen per jaar betreft, maar dat er een onderschatting van meldingen is van 80-85%. Het doel van het GP is om de uitvoer van neonatale euthanasie te reguleren en transparant te maken. Er zijn twee hypotheses: het gebruik van euthanasie zal toenemen door het GP, evenals de melding ervan door artsen. Is dit ook gebeurd?
Er werden twee studies geanalyseerd van Nederlandse rapportages van sterfte onder neonaten op NICU’s en de publicaties daarvan door de arts tussen 2001-2010. Het aantal euthanasie-gevallen over vijf jaar tijd blijkt gedaald van vijftien naar twee. De oorzaak daarvan is waarschijnlijk het invoeren van de structurele echo in 2007, waardoor het aantal terminaties in de zwangerschap toegenomen is. Rapportage van euthanasie is gemakkelijker geworden omdat er gemeld wordt door een multidisciplinair team van experts. Maar sommige artsen zien hun handelen als symptoombestrijding en melden dit niet als euthanasie.
Beide hypothesen zijn niet uitgekomen omdat het gezondheidssysteem inmiddels antenatale screeningsmogelijkheden heeft. Sommigen zeggen wel dat neonatale euthanasie te prefereren is boven een abortus in het tweede trimester van de zwangerschap. Het is dan beter mogelijk om diagnose en prognose post partum te stellen om counseling te optimaliseren. De euthanasie kan vervolgens beter voorbereid worden in overleg met ouders.