Noseworthy DA, Phibbs SR, Benn CA. Towards a relational model of decision-making in midwifery care. Midwifery 2013;29:e42-e48. DOI:10.1016/j.midw.2012.06.022
Directe link naar de samenvatting van het artikel

Deze kwalitatieve studie in Nieuw- Zeeland verkent aan de hand van praktische voorbeelden, kritisch de ontwikkeling van besluitvorming in de verloskunde. Volgens de auteurs passen huidige idealistische ideeën over autonomie en beslissen niet bij de besluitvorming in de verloskundigevrouw relatie. Daarom stellen ze een relationeel besluitvormings model voor verloskunde voor.

Met acht verloskundige-vrouw-paren vonden prenatale en postnatale interviews plaats over besluitvorming tijdens de derde fase van de bevalling. Bij vrouwen in week 34-37 van de zwangerschap maakten de onderzoekers eerst een audio-opname tijdens een consult over besluitvorming over de geboorte van de placenta. Vervolgens hielden zij individuele interviews met de verloskundige en de vrouw direct na de opname (5-13 minuten) en na de geboorte (maximaal 30 minuten), maar de onderzoekers gaven niet aan hoe lang na de geboorte. Uit de analyse kwamen veel verschillende relationele, sociale en politieke factoren naar voren die volgens de onderzoekers geen deel uitmaken van bestaande besluitvormingsmodellen. Dit zijn bijvoorbeeld: het beeld dat de vrouw (en de verloskundige) van zichzelf heeft en van de verloskundige praktijk; onzekerheid, kwetsbaarheid en vertrouwen in de verloskundigevrouw relatie; en maatschappelijke, politieke en culturele invloeden. Ongelijkheid in kennis tussen vrouwen en tussen verloskundigen en vrouwen ontstaat door maatschappelijke, culturele en familieachtergronden, zelfbeelden, waarden en normen, maatschappelijke discussies en gebruiken. Die ongelijkheid vergroot onzekerheid over mogelijke keuzen en te verwachten uitkomsten. Ongeplande zwangerschappen verminderen de autonomie en vergroten de kwetsbaarheid van de vrouw. Daardoor wordt vertrouwen binnen de verloskundige-vrouw relatie een nog belangrijker aspect. De nationale en lokale politiek (zoals financiering en organisatie van zorg) beïnvloedt ook wat mogelijk is in de besluitvorming.

De conclusie is dat complexe menselijke, maatschappelijke en politieke factoren de besluitvorming door verloskundigen en voor vrouwen beïnvloeden. Dat pleit voor een relationeel model van besluitvorming dat past bij de complexiteit van keuze. Een relationeel model van besluitvorming maakt het mogelijk rekening te houden met de invloed van veel verschillende factoren op de besluitvorming, zoals zelfbeelden, verloskundige praktijken, de organisatie van verloskundige zorg, medicalisatie, tekort aan zorgverleners of financiën, en armoede. Hoe dat model er dan precies uit moet zien werken de auteurs nog niet uit.