Prins M, Boxem J, Lucas C, Hutton E. Effect of spontaneous pushing versus Valsalva
Pushing in the second stage of labour on mother and fetus: a systematic review of randomised trials.
Directe link naar de samenvatting in BJOG

De Valsalva-perstechniek, ook wel gedirigeerd persen genoemd, wordt veel toegepast, maar het is onduidelijk of de wetenschappelijke stand van zaken hier voldoende onderbouwing voor biedt. De auteurs hebben na een systematische review een meta-analyse uitgevoerd op de drie overgebleven RCT’s (totale n=425, allen laag-risico primipara met een zwangerschapsduur van tenminste 36 weken). Er was geen verschil met betrekking tot de primaire uitkomst: het aantal keizer sneden (RR=0.90; 0.34-1.43). Ook waren er geen verschillen in perineumschade, bloedverlies na de bevalling en neonatale uitkomsten. Vrouwen die de Valsalva-perstechniek gebruikten, hadden gemiddeld wel een kortere uitdrijvingsfase, maar dit kwam vooral door de grote variatie in duur van de uitdrijvingsfase in slechts één van de drie geïncludeerde studies (verschil 18.59 minuten, 95% CI 0.46-36.73; zonder de zeer gevarieerde studie 9.75 minuten, 95% CI 2.43-17.06). De auteurs vinden daarom de klinische relevantie van dit verschil twijfelachtig. Eén studie bestudeerde de blaasfunctie als secundaire uitkomstmaat en vond een verschil in de start van aandrang en blaascapaciteit. Gezien de geringe winst die er geboekt wordt door te persen met de Valsalva-techniek en het mogelijke risico op blaasproblematiek, bevelen de auteurs aan om vrouwen op de voor hen meest natuurlijke manier spontaan te laten persen.