Eindelijk weten we het: de komende twee jaar is er 62 miljoen beschikbaar om de perinatale sterfte terug te dringen.

Eindelijk weten we het: de komende twee jaar is er 62 miljoen beschikbaar om de perinatale sterfte terug te dringen. En eindelijk zijn alle professionals in de verlsokundige zorg het met elkaar eens: dat is veel te weinig om binnen vijf jaar de sterfte te halveren.

Wie een beetje moe wordt van de incidentenberichtgeving in discussie over zwangerschaps- en geboortezorg, moet snel naar de boekwinkel. Daar ligt ‘Diagnose 2025 – over de toekomst van de Nederlandse gezondheidszorg’ van Philip Idenburg en Michel van Schaik. In plaats van in te gaan op iedere kleine ontwikkeling, zijn ze op zoek gegaan naar de onderliggende trends, 17 om precies te zijn. Het is inspirerend en verhelderend om ze allemaal eens op een rij te zien.

Interessanter nog zijn de drie scenario’s voor 2025, die de auteurs destilleren uit al deze ontwikkelingen: het Virusscenario, het Chronisch ziekscenario en het Breukscenario. Daaruit blijkt ondermeer dat ook in de zorg uiteindelijk geldt: wie betaalt, die bepaalt. In het eerste scenario staat de economie er in 2025 rooskleurig voor, waardoor de overheid met de belastinginkomsten een kwalitatief zorgstelsel kan blijven waarborgen en de kosten blijven stijgen. In het tweede scenario blijft de economie kwakkelen, de politiek verdeeld en wordt de zorg doelmatiger en minder van kwaliteit. In het laatste scenario beleven we een laagconjunctuur, worden mensen bang voor hun hachje en laat een rechtse regering de zorginrichting over aan de markt. De algehele zorgkwaliteit gaat achteruit, maar voor wie wil en het kan betalen is er topzorg beschikbaar. Spannende vergezichten uit 2025 zijn het, die je echter direct aan het denken zetten in het hier en nu.