Deze systematic review onderzocht het effect van een warmwaterbad op baringsuitkomsten. In de zeven geselecteerde gerandomiseerde gecontroleerde studies zijn in totaal 2.615 barende vrouwen in de ontsluitingsfase toegewezen aan baden tijdens de baring of standaardzorg. Alleen à-terme baringen zonder risicofactoren zoals gebroken vliezen of meconiumhoudend vruchtwater zijn geïncludeerd.

Zes van de studies vinden een positief effect op ervaren pijn. Twee van deze studies vinden dat er ook minder pijnbestrijding bij de baring nodig was, maar de vier overige studies vinden geen verschil. Vijf studies vergelijken het beloop van de baring en vinden geen effect op progressie, duur of indicatie voor bijstimulatie. Vier van deze studies vinden geen effect op modus partus; één studie vindt geen effect op keizersnede, maar wel een lagere kans op forceps- of vacuümextractie.

Drie studies vinden geen verschil betreft baringslaesies; één studie vindt minder laesies, mogelijk in samenhang met minder kunstverlossingen bij baden. Geen enkele studie vindt effecten op foetale of neonatale uitkomsten. Slechts twee studies meten patiënttevredenheid; tevredenheid met baden lijkt vooral samen te hangen met bewegingsvrijheid en privacy. Badende barende vrouwen rapporteren minder angst, maar fysiologische metingen (als stresshormonen) laten dit niet zien.

De conclusie van de auteurs is dat baden tijdens de baring in een laag risicopopulatie niet schadelijk is. Enkele studies vinden vermindering van medicamenteuze pijnbestrijding en zelfgerapporteerde angst, maar warmwaterbaden hebben beperkt effect op obstetrische interventies zoals kunstverlossing en keizersnede.

De waargenomen effecten worden mogelijk beperkt doordat geïncludeerde studies de methode van baden niet consistent beschrijven. In enkele studies veranderden de vrouwen tijdens het onderzoek van onderzoeksgroep, niet alle studies vermelden expliciet of zij volgens ‘intention-to-treat’-analyses hebben verricht. Daardoor zijn de effecten waarschijnlijk onterecht meer gelijk.