In een Cochrane Review uit oktober 2008 (Issue 4. Art. No.: CD004667) van Hatem et al. wordt zorgverlening door verloskundigen vergeleken met andere modellen van zorg.

In een Cochrane Review uit oktober 2008 (Issue 4. Art. No.: CD004667) van Hatem et al. wordt zorgverlening door verloskundigen vergeleken met andere modellen van zorg. Zorgverlening door verloskundigen vindt plaats ofwel in teamverband: een team van verloskundigen is verantwoordelijk voor een cliëntenpopulatie, ofwel in ‘caseload’ verloskunde: bij dit model staat continuïteit voorop, de cliënt krijgt de volledige zorg van één verloskundige met één vaste vervanger. In de andere modellen van zorg waarmee vergeleken wordt zijn artsen verantwoordelijk voor de zorg of is er gedeelde verantwoordelijkheid. Het Nederlandse zorgmodel komt overeen met zorgverlening door verloskundigen in teamverband, maar heeft ook kenmerken van het model van gedeelde verantwoordelijkheid.

In de review zijn 11 trials opgenomen uit Australië, Canada, Nieuw Zeeland en Verenigd Koninkrijk, waarbij in totaal 12,276 vrouwen betrokken waren. Zorgverlening door verloskundigen had geen nadelige effecten en werd geassocieerd met een aantal voordelen voor moeder en kind. Er was een lagere kans op perinatale sterfte voor 24 weken. Tijdens de partus minder episiotomie (RR 0.82 CI: 0.77-0.88), minder kunstverlossing (RR 0.86 CI: 0.78-0.96), een grotere kans om spontaan vaginaal te bevallen (RR 1.04 CI: 1.02-1.06) en zonder epidurale analgesie (RR 1.16 CI: 1.05-1.29). Vrouwen hadden meer het gevoel controle te hebben over hun bevalling (RR 1.74 CI: 1.32-2.30), zij hadden meer kans bij een hun bekende verloskundige te bevallen (RR 7.84 CI: 4.15-14.81) en met borstvoeding te beginnen (RR 1.35 CI: 1.03-1.76). Er waren geen significante verschillen in perinatale sterfte na de 24e week en totale perinatale sterfte. De auteurs concluderen dat aan alle zwangeren zorgverlening door verloskundigen moet worden aangeboden en aanbevolen.