Deze review van bestaande literatuur kijkt naar de invloed van huid-op-huid contact (buidelen) van vaders met hun pasgeboren kind op neonatale en vaderlijke uitkomsten.

Tien kwantitatieve en twee kwalitatieve studies zijn geïncludeerd. Zes studies zijn uitgevoerd in Zweden. De overige studies in USA, Canada, India , Colombia en Denemarken. Slechts 4 studies keken specifiek naar het buidelen door de vader. De overige studies keken daarnaast ook naar buidelen door de moeder. Er was grote diversiteit in de studies. Zowel, preterme als a-terme neonaten werden bestudeerd. De timing en de duur van het huid-op-huid contact varieerde van enkele minuten direct na de geboorte tot langdurige periodes van bijna 24 uur voor de duur van een paar dagen. Deze diversiteit maakt onderlinge vergelijking van de studies lastig.

Wel vond men dat het wanneer de vader een rol speelt in het geven van huid op huid contact aan het kind, dit gunstig is voor zowel vader en kind. Het kind blijft beter op temperatuur, heeft minder pijn en verbruikt minder energie. Bij een vergelijking van buidelen tussen vaders en moeders, blijken kinderen bij de vader eerder te stoppen met huilen en te ontspannen dan bij de moeder. Vaders die buidelen met kun kind hebben een beter begrip van hun vaderrol, meer interactie met hun kind en hebben minder stress en angst.

Meer onderzoek naar huid-op-huid contact en de perceptie van vaders over dit contact in verschillende populaties is nodig. Buidelen door de vader in de eerste periode na de geboorte moet aangemoedigd worden. Zeker wanneer de moeder door omstandigheden, zoals een sectio of spoedsituatie dit contact niet kan bieden.