Baringservaringen van vrouwen uit het Midden-Oosten
In de afgelopen jaren is er internationaal binnen de geboortezorg meer aandacht voor de ervaringen van de vrouw en zorg met compassie. Het doel van deze narratieve review is om ervaringen van barende vrouwen uit het Midden-Oosten te beschrijven, dit om hulpverleners in de regio meer inzicht te geven in deze ervaringen en om argumenten aan te dragen voor veranderingen in de zorg.
Zowel kwalitatieve, kwantitatieve als mixed-method artikelen werden beoordeeld. Uiteindelijk zijn 12 artikelen geselecteerd, waarin 2763 vrouwen uit verschillende landen uit het Midden-Oosten geïncludeerd waren.
Het overkoepelende thema dat in de analyse naar voren kwam was ‘dehumanisatie van de baring’. Dit overkoepelende thema omvat vijf sub thema’s:
- ‘Mishandeld voelen’, vrouwen voelden zich niet gerespecteerd, en zowel fysiek als mentaal mishandeld. Bijvoorbeeld doordat met kracht hun benen gespreid worden voor een vaginaal toucher of ze geslagen of uitgescholden worden door zorgverleners.
- ‘Technocratische zorg’, er werden veelvuldig behandelingen ingezet zonder onderbouwing of consent. Voorbeelden hiervan zijn: veelvuldig toucheren, een episiotomie en beperkingen in bewegingsruimte tijdens de baring.
- ‘Verstoring door anderen’, vrouwen voelden zich niet prettig bij het veelal grote aantal zorgverleners tijdens de baring en misten privacy.
- ‘Genegeerd en alleen gelaten voelen’, vrouwen voelden een vijandige sfeer en werden vaak alleen in bevelen aangesproken. Tijd en aandacht van zorgverleners ontbrak, alhoewel soms ook positieve ervaringen van vriendelijke zorgverleners beschreven werden.
- ‘Tekort aan informatie van zorgverleners’, vrouwen waren ontevreden over de mate van uitleg en informatievoorziening en voelden weinig ruimte voor het stelen van vragen. Dit leidde tot onzekerheid en angst.
De auteurs concluderen dat de meeste studies in deze review laten zien dat vrouwen meer gezien worden als bevalobject dan als autonome vrouw die op zoek is naar informatie om eigen keuzes te kunnen maken. Zij ondergaan verschillende schadelijke, routineuze, en niet evidence-based behandelingen tijdens de bevalling en zijn ontevreden over het gebrek aan aandacht voor de emotionele aspecten van de baring.
De uitkomsten van deze review kunnen gebruikt worden voor beleidsontwikkeling richting een meer humane benadering van de bevallingszorg in het Midden-Oosten.
Midwifery 59 (2018) 100–111