Omdat een beperking van de gewichtstoename bij vrouwen met een hoge BMI moeizaam is, lijkt het van belang om ook de culturele en sociale context van gewicht en zwangerschap te bekijken.

In een kliniek voor obesitas en zwangerschap in Schotland zijn 11 vrouwen met een BMI>40kg/m2 en 7 van hun partners tijdens en na de zwangerschap geïnterviewd. Er is gevraagd naar dagindeling, leefstijl, standpunten, ervaringen, relaties en gedrag en er is daarbij gefocust op opvattingen over gezondheid, zwangerschap, gewicht en eetgewoontes.

De uitkomsten vormen zes thema’s:

1) De complexiteit van gebeurtenissen in het verleden, gewicht en de relatie met eten. Traumatische gebeurtenissen of depressies hebben soms geleid tot emotie-eten, anderen schetsen juist een beeld van een voorliefde voor (te veel) goed en lekker eten.

2) Samen weerstand bieden tegen risico’s; bijna alle vrouwen en partners vinden zichzelf gezond, behalve hun gewicht. Sommigen willen hun gewicht normaliseren om zo hun angst voor de risico’s te verminderen. Ze geven aan slechts op het randje van een verhoogd BMI te zitten of zwakken de zwangerschapsrisico’s af door te vergelijken met andere risico’s zoals roken en alcohol.

3) Samen weerstand bieden tegen stigmatisering; alle vrouwen en partners ervaren dat de omgeving en hulpverleners ervan uitgaan dat ze een ongezonde leefstijl hebben, waar dit naar hun mening echt niet (altijd) zo is.

4) Zwangerschap als pauze moment; sommige participanten konden niet meer meedoen aan dieetprogramma’s, voelden zich gevrijwaard van weinig eten. Ook werd er genoemd door vrouwen en hun partners dat het toegeven aan eetbuien juist nu geoorloofd was om het kind te voeden.

5) Het ontvangen van dieetadvies; alle vrouwen ontvingen informatie hierover tijdens de zwangerschap. Zij vonden dit niet nieuw of ondersteunend. Zij voelden zich niet serieus genomen in hun voorkennis over voeding en gewicht en daarnaast betwijfelden ze de veiligheid van afvallen tijdens de zwangerschap.

6) Intenties post partum. Alle vrouwen en hun partners willen gezonder leven en gewicht verliezen als de baby geboren is. Ze willen graag een fitte ouder zijn en een goed voorbeeld, daarnaast speelt de angst dat kinderen last zullen hebben van stigmatiserende opmerkingen van de omgeving. Maar wanneer ze daarmee moeten starten vinden ze lastig. Factoren als borstvoeding, slaaptekort en een sectio worden aangevoerd als drempel.

De onderzoekers stellen dat het van belang is te kijken naar het moment van aanbieden van hulp en de inhoud van deze hulp. Hierbij rekening te houden met de partner en aandacht te hebben voor zelfsturing en open communicatie. Verder onderzoek zou gericht kunnen zijn op de ontwikkeling van een programma dat doorloopt van de zwangerschap tot in de postpartum periode.