Het was al bekend dat een voldragen zwangerschap het risico op endometriumcarcinoom kleiner maakt, en dat dit effect sterker wordt naarmate een vrouw meer voldragen zwangerschappen heeft gehad. De verklaring voor dit beschermende effect werd gezocht in het uitblijven van meerdere menstruele cycli door een of meer zwangerschappen.

In deze Deense studie werd onderzocht of de duur van de doorgemaakte zwangerschap(pen) van belang is voor het risico op endometriumcarcinoom. Er werden gegevens gebruikt van een nationaal cohort van 2.311.332 vrouwen van januari 1978 tot december 2014. Er waren 3.947.650 zwangerschappen, waarvan 671.560 waren beëindigd door abortus provocatus (mediane zwangerschapsduur 8 weken) en de overige 3.276.090 eindigden bij een mediane zwangerschapsduur van 40 weken (interkwartiel 39-41 weken). In het onderzochte cohort werd bij 6.743 vrouwen endometriumcarcinoom gediagnosticeerd tijdens de follow-up periode, die gemiddeld 24,8 jaar was.

Een eerste zwangerschap werd geassocieerd met een aanzienlijke afname van het risico op endometriumcarcinoom, ongeacht of de zwangerschap resulteerde in een geïnduceerde abortus (RR 0.53; 95%CI 0.45-0.64) of de geboorte van een kind (RR 0.66; 0.61-0.72). Voor elke opeenvolgende zwangerschap nam het risico verder af, zowel na geïnduceerde abortus (RR 0.81; 0.77-0.86) als na geboorte (0.86; 0.84-0.89). De uitkomsten werden niet beïnvloed door zwangerschapsduur bij geboorte, leeftijd tijdens de zwangerschap, spontane abortus, obesitas, maternaal cohort, fertiliteit en sociaal economische status.

De auteurs concluderen dat de beschermende invloed van zwangerschap op het ontstaan van endometriumcarcinoom verklaard kan worden door biologische processen die zich afspelen in de vroege zwangerschap. Verder onderzoek naar deze processen kan bijdragen aan preventie van endometriumcarcinoom.