Deze studie onderzocht wat de impact is van de voorgenomen bevallingsplaats op de zwangerschap en het verloop van de baring. Dit artikel verscheen eerder in het tijdschrift Birth (maart 2004. 31:1; p28-33).

Een prospectief onderzoek onder 625 laag risico vrouwen, tussen de 20 en 24 weken amenorroeduur. Het verloop van de baring werd gemeten naar het aantal verrichtte technische interventies door vroedvrouwen en gynaecologen. Vrouwen met een voorkeur voor thuis bevallen hadden vaker een non-technologische houding tegenover de baring. Strippen en amniotomie door de vroedvrouw kwamen vaker voor in de nullipara thuisbevallinggroep. Multiparae met een voorkeur voor het ziekenhuis werden vaker voor consulten en verwijzingen gestuurd. Van alle multen die verwezen werden naar de tweedelijn ondergingen de vrouwen die kozen voor een thuisbevalling de minste interventies.Dit onderzoek laat zien dat wanneer het gezondheidszorgsysteem vrouwen zonder medische indicatie een werkelijke keuze geeft voor de plaats van de bevalling er een authentieke wens tot thuis bevallen bestaat. Opvattingen over het gebruik van verloskundige technologie zijn belangrijke voorspellers voor de keuze voor een bepaalde bevallingsplaats. De wens van vrouwen om thuis te bevallen weerspiegelt niet alleen de keus voor intimiteit en een ‘natuurlijke geboorte’, maar is ook gerelateerd aan een non-technologische benadering van geboorte [26]. Vrouwen met een voorkeur voor een thuisbevalling hebben minder kans op verwijzing naar de tweede lijn en op obstetrische interventies, maar wel een iets grotere kans op strippen en amniotomie.