De prevalentie van diabetes gravidarum stijgt. De laatste jaren ontwikkelt ongeveer 8-10% van de zwangere vrouwen zwangerschapsdiabetes. 10-20% van hen moet dagelijks meerdere malen insuline spuiten om haar bloedglucosespiegels voldoende laag te houden. Deze Amerikaanse kwalitatieve studie exploreerde de ervaringen van 16 vrouwen met deze behandeling in twee focusgroepen (met een enkele groepsbijeenkomsten). De vrouwen waren bevallen van een gezonde eenling tussen 2011 en 2014. Veertien vrouwen gebruikten insuline en twee vrouwen orale antidiabetica.

Er komen vijf thema’s naar voren: ervaringen met de diagnose, ervaringen met de behandeling, bezorgdheid over de behandeling, interesse in andere behandelopties en behoefte aan sociale steun.

De diagnose zwangerschapsdiabetes heeft grote impact op de ondervraagde vrouwen, die mogelijk wordt onderschat door de zorgverlener. De vrouwen ervaren weinig keuzevrijheid waar het gaat om behandeling van de diabetes en het verdere beleidsadvies rond zwangerschap en baring. Daarnaast zijn ze bezorgd, omdat ze zich weinig geïnformeerd voelen over insulinegebruik, zowel over het prikken zelf als het effect op het kind. De vrouwen ervaren het prikken zelf als erg belastend. Ze ervaren echter weinig ruimte om alternatieve behandelingen (zoals orale medicatie) te bespreken. Tot slot voelen de vrouwen zich erg geïsoleerd door de aandoening en hebben ze behoefte aan steun van lotgenoten.

De auteurs adviseren verder onderzoek naar betere methoden voor begeleiding en alternatieve behandelingsmogelijkheden. Daarnaast adviseren zij om lotgenotengroepen voor vrouwen met zwangerschapsdiabetes te organiseren.