Een richtlijn voor pijnbehandeling bij de bevalling,
met de veelzeggende boodschap ‘Het
verzoek van de vrouw voldoet als indicatie’
vraagt om een enthousiast en instemmend
commentaar [NVOG, 2008]. We kunnen blij
zijn als door deze richtlijn een einde komt aan
een onzekere en ontoereikende aanpak van de
pijnbehandeling bij de partus. Ondraaglijke
pijn leidt immers tot stress en uitputting bij de
moeder en beïnvloedt de partus nadelig. Wie
kan dus een vrouw in barenspijnen het recht
ontzeggen dat zij bepaalt of de pijn draaglijk
is of niet? En wie zou vervolgens, als een
vrouw de pijn niet kan dragen, een verzoek
om een ‘ruggenprik’ niet willen inwilligen?

 

Blijkbaar is de dagelijkse praktijk anders. De richtlijn gaat
er expliciet vanuit dat er een verkeerde terughoudendheid
bestaat onder verloskundigen en artsen bij het aanbieden
van bijvoorbeeld epidurale analgesie. Ik vind het goed
dat aan die terughoudendheid een einde komt.