Studies naar relaties tussen onderwatergeboorte en neonatale en maternale risico’s zijn voornamelijk gebaseerd op beschrijvende studies met kleine steekproeven. Deze retrospectieve Amerikaanse studie bestudeert de associatie tussen onderwatergeboorte en neonatale en maternale uitkomsten en maakt gebruik van het Midwives Alliance of North America (MANA) 2004-2009 bestand.

In deze studie werden 18.397 geboortes geïncludeerd van kinderen die na een ongecompliceerde zwangerschap onder begeleiding van de verloskundige en een vaginale thuis- of geboortecentrum geboren zijn. Verwijzingen durante partu werden geëxcludeerd voor analyse. Geboortes werden geclassificeerd als: wel of geen onderwatergeboorte. Uitkomstmaten waren Apgar score 5 minuten, postpartum verwijzing of opname neonaat, neonatale sterfte (28 dagen postpartum), maternaal perineum letsel, infectie en postpartum verwijzing of opname postpartum van de vrouw. De steekproef bestond uit voornamelijk Kaukasische vrouwen (92%) met een gemiddelde leeftijd van 30 jaar waarvan 78,2% multipara. De onderzoekers corrigeerden voor pariteit.

Er werden 6534 (35%) neonaten onder water geboren en 11.863 (65%) niet. Een logistische regressie analyse vertoonde geen associatie tussen onderwatergeboorte en Apgar score <7, verwijzing postpartum, of opname vergeleken met niet-onderwatergeboorte. De steekproeven waren te klein om betrouwbare uitspraken te doen voor neonatale morbiditeit.

Onderwatergeboorte was niet geassocieerd met maternale infectie, maternale postpartum verwijzing of opname maar wel met perineum letsel [OR 1,11; 1,04-118; p 0.002] vergeleken met niet-onderwatergeboorte. Er waren met name meer labia rupturen in de onderwater geboorte groep [OR 1,5; 1,32-1,71; p < 0,001].

De auteurs suggereren dat watergeboorte niet geassocieerd is met verhoogde neonatale risico’s maar wel met maternaal perineum letsel.