Wat is beter voor haar bekkenbodem bij langdurige uitdrijving: ingrijpen of afwachten?
Als een vrouw voor het eerst bevalt, wat is dan beter voor haar bekkenbodem bij een langdurige uitdrijving? Ingrijpen of afwachten? Zweedse onderzoekers zochten het uit.
Een langdurige uitdrijving komt voor bij ongeveer 10 tot 20% van de vrouwen die voor het eerst bevallen. Er zijn tegenstrijdige bevindingen over de (directe) gevolgen die een langdurige uitdrijving kan hebben op de bekkenbodem. In deze studie is daarom onderzocht of een interventie (vacuümextractie of sectio), vergeleken met afwachten, heeft geleid tot minder bekkenbodemproblemen één tot twee jaar na de bevalling.
Gevraagd naar incontinentie en verzakking
Zes ziekenhuizen in Stockholm deden mee aan het onderzoek. Vrouwen die voor het eerst waren bevallen, boven de 37 weken zwanger waren, en bij wie de uitdrijvingsfase langer dan drie uur1 De drie uur werden berekend vanaf het eerste moment dat volledige ontsluiting werd vastgesteld. had geduurd werden via de mail uitgenodigd voor deelname. De gegevens van de vrouwen werden uit de dossiers gehaald.
De groep vrouwen bij wie een sectio of vacuümextractie had plaatsgevonden tussen drie en vier uur of vier en vijf uur werd gezien als interventiegroep. De groep vrouwen bij wie geen interventie had plaatsgevonden en die uiteindelijk spontaan waren bevallen werd gezien als de afwachtende groep.
Een vragenlijst met vragen over incontinentie en verzakking is gebruikt om de bekkenbodemproblemen één tot twee jaar na de bevalling vast te stellen. Er is gecontroleerd of een totaalruptuur niet de (mede) veroorzaker was van de uitkomst. Uit de analyse bleek dat dit niet het geval was.
Risico op bekkenbodemproblemen groter bij vacuümextractie
Bekkenbodemproblemen kwamen frequent voor bij de 1302 vrouwen die deelnamen aan het onderzoek; bij ruim één op de drie. Vrouwen die na een langdurige uitdrijving een vacuümextractie kregen hadden een groter risico op bekkenbodemproblemen in vergelijking met vrouwen die spontaan waren bevallen, ook als de spontane bevalling na een nog langere uitdrijvingsduur plaatsvond. Er werd geen verschil gevonden in bekkenbodemproblemen tussen het krijgen van een sectio en afwachten.
Deze studie laat zien dat een langdurige uitdrijving (>3 uur) geen indicatie hoeft te zijn om een vacuümextractie te doen om de bekkenbodem te sparen. Mogelijk vormt de externe druk van de vacuümextractie na een langdurige uitdrijving het grootste risico in vergelijking met afwachten of een sectio. Uiteraard is dit slechts een van de factoren in de counseling en het uiteindelijke besluit.
BJOG: An International Journal of Obstetrics & Gynaecology. (20 februari 2024)