MisoREST: wat te doen bij een zwangerschapsrest na misoprostol-gebruik voor een miskraam
Ongeveer 20-30% van de vrouwen heeft een zwangerschapsrest na misoprostol-gebruik in verband met een niet-vitale zwangerschap in het eerste trimester. Hoewel de meeste vrouwen hierbij relatief asymptomatisch zijn leidt deze bevinding vaak tot additionele curettage. De MisoREST-trial onderzoekt de kosteneffectiviteit van afwachtend beleid versus curettage bij vrouwen met een zwangerschapsrest na misoprostol-gebruik. Verloskundigen zien, vaak als eerste zorgverlener, de vrouwen met een niet-vitale zwangerschap. Vrouwen hechten veel waarde aan voorlichting en advies die zij krijgen van de verloskundige. Wij willen met dit artikel de verloskundigen inlichten over de behandelopties en de nieuwe ontwikkelingen op het gebied van de niet-vitale zwangerschap. De MisoREST-studie is een gerandomiseerd onderzoek waarin bestudeerd wordt of bij patiënten, met een zwangerschapsrest na misoprostol-gebruik in verband met een eerste trimester miskraam, kan worden afgewacht tot de rest spontaan verloren wordt of dat beter direct gecuretteerd kan worden [14]. Het onderzoek wordt gesubsidieerd door ZonMw en is onderdeel van een pakket aan studies geïnitieerd door het Nederlands consortium voor gynaecologische en obstetrische studies. Er zijn 28 ziekenhuizen in Nederland die meedoen aan de Misorest-studie.Omdat verloskundigen vaak als eerste zorgverlener worden geconfronteerd met patiënten met een niet-vitale zwangerschap, zal hen advies gevraagd worden over het verder te voeren beleid. Daarom is het belangrijk dat verloskundigen goed op de hoogte zijn van de behandelingsmogelijkheden en nieuwe ontwikkelingen op het gebied van de eerste trimester miskraam. De MisoRESTtrial is ontwikkeld om de kosteneffectiviteit van afwachtend beleid versus curettage bij vrouwen met een zwangerschapsrest na misoprostol-gebruik in verband met een miskraam te onderzoeken. Wanneer blijkt dat afwachtend beleid niet tot minder succes leidt dan curettage kunnen in potentie 2500 curettages minder worden uitgevoerd, wat zowel een kostenreductie als een reductie in het aantal potentiële complicaties van de curettage tot gevolg zal hebben.