In het artikel van dr. Duijst en collegae wordt gesteld [zie artikel hiervoor, red.] dat het artsen ontbreekt aan middelen om preventief te handelen indien zij een meningsverschil hebben met wilsbekwame zwangeren over het perinataal beleid. Er zijn echter enige kanttekeningen die wij graag zouden willen plaatsen. Hebben wij als zorgverleners voldoende onderzoek verricht naar hoe wij zwangeren adequaat kunnen informeren? En weten we welke communicatievaardigheden leiden tot een inzicht in de redenen waarom de zwangere niet op ons voorgesteld perinataal beleid wil ingaan? In dit kader zullen wij de stand van zaken in de huidige literatuur over patiëntgerichte communicatie toepassen op beide casus. Daarbij stellen we mogelijke strategieën voor om de informatievoorziening naar zwangeren te optimaliseren en de communicatievaardigheden te verbeteren om tot een zo goed mogelijk inzicht te komen van de motieven van de zwangere. We zullen afsluiten met implicaties voor toekomstig onderzoek.