Systematische analyse van calamiteiten in de eerstelijns verloskundige zorg: een middel om de kwaliteit van zorg te verbeteren
Op 19 februari jongstleden verdedigde Lucie Martijn haar proefschrift over ‘Patiëntveiligheid in de eerstelijns verloskundige zorg’. Zij toonde aan dat de eerstelijns verloskundige zorg over het algemeen veilig is. Verbetering is echter mogelijk én nodig; verloskundigen dienen daar continu aan te blijven werken. Martijn bepleit daarom het structureel evalueren van alle verleende zorg, ongeacht de uitkomsten. Evaluatie kan namelijk handvatten bieden voor verbetering van de zorg.
Eén van de artikelen in Martijns proefschrift beschrijft een structurele evaluatie van calamiteiten, gemeld bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg van 2008-2011. De Kwaliteitswet zorginstellingen verplicht zorgverleners sinds 2005 calamiteiten te melden. Onder een calamiteit verstaat de Wet:“een niet-beoogde of onverwachte gebeurtenis, die betrekking heeft op de kwaliteit van de zorg en die tot de dood van of een ernstig schadelijk gevolg voor een patiënt of cliënt van de instelling heeft geleid.” Het doel van deze studie was het identificeren van risicofactoren voor een calamiteit bij laagrisicozwangeren.