Het is bekend dat er een verband is tussen een hoge BMI en minder optimale perinatale uitkomsten. Maar de onderzoekers vragen zich af hoe constructief zorgverleners in de geboortezorg dit onderwerp agenderen. Daarom verrichtten ze een systematische literatuurstudie van kwalitatieve studies over de ervaringen van vrouwen met een BMI hoger dan 30 in de geboortezorg.

De onderzoekers selecteren twaalf tussen 2010 en 2016 gepubliceerde artikelen over kwalitatieve studies en beoordelen deze op kwaliteit met de CASP-checklist. De kwaliteit van zeven studies is hoog, van vier studies middelmatig en van een studie laag. De twaalf studies gaan over interviews met 179 vrouwen uit vijf hoge-inkomenslanden over hun ervaringen met zorgverleners in de geboortezorg.

Uit de interviews komen vier thema’s naar voren. Het eerste thema is de eerste ontmoeting. Volgens de vrouwen bespreken zorgverleners overgewicht vaak niet direct of soms geheel niet. Zij formuleren adviezen vaak omwonden of verwijzen vrouwen zonder toelichting naar de diëtist. Dit geeft vrouwen een erg ongemakkelijk gevoel. Ze verwachten dat hun zorgverleners het gewicht openlijk bespreekt.

Het tweede thema is onderhandelen over risico’s. Als zorgverleners de risico’s van overgewicht benoemen, ervaart een aantal vrouwen dat alsof zij opzettelijk iets fout doen en daarmee hun kind schaden. Andere vrouwen ontkennen de risico’s van overgewicht.

Het derde thema is iets missen. Vrouwen ervaren dat zij door hun overgewicht anders behandeld worden dan andere vrouwen. Het laatste thema is positieve interventie. Vrouwen die positieve ervaringen rapporteren, geven aan dat hun zorgverleners een proactieve en niet op risico gerichte aanpak toepassen. Ze vinden het goed om de risico’s te kennen, zolang zorgverleners daarover spreken zonder oordeel of beschuldiging.

De onderzoekers concluderen dat de vrouwen in deze studie graag een open gesprek over hun overgewicht hebben met hun zorgverlener. Ze staan open voor counseling over risico’s en leefstijladviezen. Ze ervaren echter dat veel geboortezorgverleners het onderwerp vermijden en hen daarmee een negatief gevoel geven en gelijkwaardige zorg ontzeggen. Zorgverleners zouden zich meer kunnen bekwamen in een sensitieve en proactieve aanpak.