Hyperemesis gravidarum (HG) is een ernstige aandoening die kan optreden bij zwangerschap, en die gepaard gaat met hevige misselijkheid en braken. In deze studie is gekeken naar de mogelijke gevolgen voor de pasgeborene.

80% van de zwangeren geeft aan klachten van misselijkheid of braken te hebben. Bij een gedeelte van hen wordt de diagnose hyperemesis gravidarum gesteld, wanneer de klachten extreem zijn en daardoor invloed hebben op het fysieke en mentale welzijn. Hyperemesis kan leiden tot ondervoeding en een laag gewicht bij de moeder tijdens de zwangerschap. Ook kan er sprake zijn van dehydratie en een elektrolyten stoornis.

Systematic review

In een systematic review is gekeken naar de beschikbare literatuur tot begin 2022. De focus lag daarbij op de mogelijke gevolgen voor de pasgeborene. De studies moesten gaan over vrouwen met de diagnose hyperemesis gravidarum. In totaal werden 61 retro- en prospectieve cohort en case-controle studies geïncludeerd. In totaal werden ruim 20 miljoen kinderen geïncludeerd van wie in bijna 271.000 gevallen de moeder hyperemesis gravidarum had.

Invloed op geboortegewicht

Hyperemesis gravidarum lijkt geen invloed te hebben op de Apgar Score, asfyxie en pH bij geboorte. Wel werden er vaker kinderen met een laag geboortegewicht geboren wanneer er sprake was van hyperemesis (gewicht < 2500 gram OR 1.32 en < 1500 gram OR 1.43) en werden er minder kinderen geboren met een hoog gewicht (> 4000 gram OR 0.74).

Invloed op vroeggeboorte en babysterfte

Bij een meta-analyse onder Europese studies bleek er een hogere kans op vroeggeboorte < 37 weken in de hyperemesis groep (OR 1.25) en ook meer kans op een geboorte < 34 weken (OR 2.81). Analyses naar specifiek < 32 en < 28 weken waren niet mogelijk. In zwangerschappen van vrouwen met hyperemesis bleek er vaker sprake te zijn van loslating van de placenta, dit werd in zes studies onderzocht (OR 1.15 BI 1,05-1,25). De kinderen van vrouwen met hyperemesis gravidarum werden vaker gereanimeerd vlak na de geboorte (OR 1.07) en werden vaker opgenomen op de NICU (neonatale intensive care unit) (OR 1.20).  Wanneer er werd gekeken naar babysterfte in de zwangerschap, bij geboorte of vlak daarna, werd alleen een klein verschil gezien in de groep waarbij een intra uteriene vruchtdood plaats vond, dit leek iets minder vaak voor te komen in de hyperemesis groep (OR 0.92 BI 0,85-0,99).

Betere zorg, geen betere uitkomsten

Ondanks dat de zorg voor vrouwen met hyperemesis verbeterd is in de loop der jaren, blijkt er geen positief effect te zien op de uitkomsten. Ernstige hyperemesis leek een grotere invloed te hebben op de uitkomsten. De onderliggende mechanismen zijn niet duidelijk, maar theoretisch lijkt ondervoeding een rol te spelen in de kans op een lager geboortegewicht en vroeggeboorte.