Aan het gezicht van een foetus kan veel worden afgelezen over eventuele aandoeningen of syndromen. Els de Jong-Pleij onderzocht de mogelijkheden om het gezicht van een foetus met 3D-echografie te analyseren. Uit het onderzoek blijkt dat een 3D-echo het profiel veel nauwkeuriger afbeeldt dan een 2D-echo. Structuren in het gezicht worden hierdoor nauwkeuriger meetbaar.

 

Els de Jong-Pleij ontwikkelde twee objectieve maten, waarmee het profiel beoordeeld kan worden: de maxilla-nasion-mandible angle en de profiellijn. Ook onderzocht ze hoe nauwkeurig ‘gezichtsmarkers’ voor het syndroom van Down met 3D-echografie afgebeeld en gemeten kunnen worden. Twee markers (nasal bone length en prenasal thickness) kunnen met een 3D-echo goed vastgesteld worden en vooral de ratio van deze beide metingen is een gevoelige marker, zo concludeert zij. Een derde gezichtsmarker, de frontomaxillary facial angle, is veel lastiger af te beelden.

 

Ook laat het onderzoek zien dat 2D- en 3D-echografie een positief effect hebben op de moeder-foetus binding. Dit effect is groter, naarmate de zichtbaarheid en herkenbaarheid van het foetale gezicht beter is. Als de echo kwalitatief niet gunstig (‘niet mooi’) uitvalt, blijkt dit geen meetbaar nadelig effect te hebben op de moeder-foetus binding.

“