In deze studie is gekeken naar de relatie tussen het toedienen van synthetische oxytocine tijdens of direct na de bevalling en het optreden van depressies en angststoornissen in het eerste jaar post partum. Er is gebruik gemaakt van populatiedata van de Massachusetts Integrated Clinical Academic Research Database (MiCARD) verzameld tussen 2005-2014.

In de studie zijn vrouwen die oxytocine toegediend kregen (n=9684) vergeleken met vrouwen die dit niet kregen (n=37.048). Er is gekeken of zij in het eerste jaar post partum gediagnostiseerd zijn met depressie en/of angst, of hier medicatie voor voorgeschreven hebben gekregen. Oxytocine toediening was gebaseerd op de classificaties: inleiding, bijstimulatie, preventie of behandeling van fluxus.

Vrouwen met depressie of een angststoornis in de voorgeschiedenis (of medicatie tegen depressie of angst) en die tijdens of na de partus oxytocine toegediend kregen, hebben een verhoogde kans op depressie of angst in het eerste jaar post partum, wanneer er vergeleken wordt met vrouwen die geen oxytocine kregen (RR 1.36; 1.20-1.55).

Ook bij vrouwen zonder depressie en angst in de voorgeschiedenis is er een verhoogde kans op het krijgen van een depressie of angststoornis in het eerste jaar post partum bij het gebruik van oxytocine (RR1.32; 1.23-1.42). Het al dan niet optreden van een (nieuwe) episode van depressie en angst tijdens de zwangerschap maakte niet uit voor de resultaten. Ook bij uitsplitsing naar vaginale geboorte en sectio bleven de gevonden verbanden zichtbaar.

De onderzoekers concluderen dat vrouwen die oxytocine tijdens de bevalling krijgen een grotere kans hebben op depressie en angst in het eerste jaar post partum. Ze verwachten dat door het gebruik van grote databases en coderingen de werkelijke kansen op depressie en angst in het eerste jaar post partum groter zullen zijn. Verder onderzoek naar de relatie tussen het toedienen van oxytocine en de bloedwaarden van hormonen in relatie tot het optreden van depressie en angst is nodig om inzicht te krijgen in mogelijke causaliteit van het gevonden effect.